Икана ик поян пӧръеҥ шке эргыжлан нужна-влак кузе илымым ончыкташ шонен пыштен. Тидлан нуно коктын эл мучко коштын савырненыт.
Ача ден эрге икмыняр кечым йорло фермер ешыште илен лектыныт.
Мӧҥгӧ пӧртылмеке, ачаже йодын:
– Ынде тый нужна илышым ужыч. Вара ушышкет мом пыштышыч?
– Мемнан ик пийна уло, а еҥын нылыт. Мемнан пакчана мучко бассейн шарлен, а еҥын – нимучашдыме эҥер. Кастене мемнан кудывечынам тул волгалтара, а еҥыным – шӱдыр. Мемнан изи мландына уло, а еҥын – кумда пасу. Ме кочкышым кевытыште налына, а еҥ шке ончен-кушта. Мемнам осал деч кӱ савар арала, а еҥ-влак йолташыштлан эҥертат, – вашештен эрге.
Поянлыкше дене моктанаш шонышо ача трукышто «йылмым пурлын» шогалын. Кӧ чынже дене нужна улмым тудо иже умылен.