Ыштыш кучыш келшыше – шӱм-чон куана
«Эн ончыч пеледышым шындыман», –
Тыге ойла Йошкар-Олаште илыше илыше Галина Винокурова. Тудын дене рӱдоласе кӱртньыгорно вокзал пеленысе изи пазарыште палыме лийынам.
– Йошкар-Олаште шке пӧртем уло, – шкеж нерген ӱдырамаш каласкалаш тӱҥале. – Тушто пакчам кучем, кажне ийын пеледышым шындем. Эн ончыч лач тудым ужалаш луктына: петунийым, бархатцым да моло «первоцвет» манмым. Тыгак еҥ-влаклан помидор, кияр, ковышта росотам, голландский «севок» шоганым, моло кушкыл ден вондерым темлат. Ак шотышто ойлаш гын, тыште тудо чылаштынат икгай манаш лиеш. Но роскот кушкеш: нӧшмӧ, мланде («универсальный грунт»), пакет ден изи пластик стакан-шамыч шергештыныт, южыжо – кок пачаш утлалан.
Ты кечынак мый «Коммунальник» садыште лийым. Туштат уста сад-пакчазе-шамыч вашлиялтыт, нунын кокла гыч иктыже – Анатолий. Тудат пеледышым да моло кушкылым ончен кушташ моткоч йӧрата.
– Медведево районысо «Гигант» садыште йолташем ила, – ойла пӧръеҥ.– Тудын деч тӱрлӧ пеледышым, мутлан, примулым, астрам да моло кушкылым конденам. Мый тыште кеҥеж гоч илем.
Садыштыже Анатолий изи пӱям ыштен. Тушто ятыр ир лудо ила. Верысе садовод-влак тидым чыланат палат да эре йодыт: «Лудыда-шамыч илат, мо?» «Илат», – куанен вашешта тудыжо.
Мутланымем годымак лудо чоҥештен волыш, весыже вондер кокла гыч ийын лекте. Пыжашыже, очыни, воктенак манын шоналтышым. Анатолий ӱжеш, вӱдыш ош киндым кышка, кайык-влак тудым куанен погат веле – мый дечемат ышт лӱд.
– Тиде пӱям 2010 ийыште ыштенам, – умылтара пӧръеҥ. – Тунам кукшо игече пеш кужу жап шоген. Пакчаш шаваш вӱд йӧршын лийын огыл. «Уке, тыге илаш ок лий, – шонем, – тышеч эртыше изи вӱд корным келгемдыман да авырен шындыман». Тыгак ыштенам, вӱдет погыныш веле – тыге пакчалан ситараш тӱҥальым. Ынде тудлан пошкудо-шамычат толыт. Ир кайык-шамычат йӱыт, шырчыкат теве омарташтем ила. Кастене изи пӧртыштем малымем годым пуйто курык коклаште улам – шыргыктен йоген лекше вӱдет тыге йӱкым луктеш, сайын малта веле. Тыге шӱм-чонланат ласка, нерв лыплана.
Мутланыме коклаштак озан изи сад-пакчажым ончен лекна. Туштыжо мом гына шындыме огыл! Адакшым террасе уло, эҥертыш пырдыжшылан кӱым кучылтын.
– Мый курыкым йӧратем, – умбакыже ойла пӧръеҥ. – Шке жапыштыже курыкышкат турист семын ятыр ий коштынам. Теният уныкам да йолташем-влак дене пырля, малышыла, Ӱшӱт эҥер дене байдарке дене ийын воленна. Уныкалан пеш келшен. Шуко вере лийынам, ятыр еҥым палем – тиде илаш полша. Пӱртӱсыштӧ лияш мылам моткоч келша, санденак садым кучем. Шошым веле вучем, вара шырчыкым, ирлудым… Тыге куанен илем.
М.СКОБЕЛЕВ
