Тӱтан мардеж шукертак лӱшкен кайыш да мондалте. Тудын деч вара Волжск олам йыклык гаяк эрыктышт, но…
Шукерте огыл лишыл еҥна-шамычын шӱгарыштым эрыкташ мийышна да ӧрткен шогална: мардеж пеш шуко пӱнчым йӧрыктен, сандене нуно эсогыл тореш-кутынь кият. Пушеҥге шагал огыл ыресым, шарныктышым, авыртышым локтылын… Южо шӱгар деке эсогыл лишемаш огеш лий!
Тышке ала ола администраций гыч, ала тыглай еҥ-влак толыныт: йӧрлшӧ южо пӱнчым кораҥденыт, южыжым бензопила дене пӱчкеденыт, шагал огыл шӱгарым эрыктеныт… Но кушкыл дене «уралтше» шӱгарат шуко, вет тыгай кугу пӱнчым чыланжак кораҥден огыт керт.
Вуйыштем нимучашдыме йодыш пӧрдеш: «Шӱгарлам кӧ эрыктышаш?», «Тудым лум вочмешке огыт кораҥде гын, шошым, мутлан, Радынчалан, тушко кузе пурыман?», «Южо еҥ, ты шотышто мыят, пушеҥгым кораҥден огына керт гын, мом ыштыман?»…
Снимкыште: лишыл еҥым ынде кузе ушташ?
Л.ГОРБУНОВА
Волжск ола
Авторын фотожо
