УВЕР ЙОГЫН

Сылне кеҥеж пагыт – шудым ямдылыме жап

Кеҥеж шумеке, шудым солымо пагыт тӱҥалеш. Тидым изи годым поснак чот вучымо, вет лач тиде жапыште йоча-влак юарлен снегым поген куржталынна, а кугурак-влак, кидыш савам налын, шудым соленыт. Солен пыштыме свежа шудо пушыжо мочол тамлын торашке ӱпшалтын! Кечывал лишан тулотышто шӱрым, чайым шолтымо. А чайышкыже пӱртньыкым, шоптыр, эҥыж, писте лышташым, снеге, пӧчыж, модо шудым, а вараракше саскаштымат… оптенна. Тулотышто шикш йӧре шолтымо шӱржат, чайжат мӧҥгыштӧ ямдылыме деч ятыр пачаш тамлырак чучыныт.

Эх, тиде жап ынде шарнаш веле кодеш. Ончычсо семын чодыра коклаште верланыше аланыште шудым ямдылыше-влакат ындыжым укеат улыт шонем.

Шукынжо ял пелен улшо участкылаштак шудым ямдылат. Сава дене солышыжат, шорвондо дене удырышыжат, каваным оптышыжат шагалемыныт. Илыш вашталтме, у технологийын шыҥдаралтмыж дене паша мыняр-гынат куштылемын, маныт. Но шкат паледа – тиде пеш шергын шуэш, сандене ятырынже шке семынак ямдылат. Кид дене солымо, удырымо да поген налме шудыжын вийжат шукырак, вольыкланат пайдалырак, шонем. Адакшым калыкнан ожнысек ыштыме пашажлан кушкын толшо тукымымат кумылаҥдыман да ушыман.

Алевтина БАЙКОВА

Авторын фотожо

Опубликовать в Одноклассники

Добавить комментарий